Seladonit

Seladonit
Zeleni kristali heulandita koji svoju zelenu boju duguju mnogim sitnim uključcima celadonita
Općenito
Kategorija	Tinjac, filosilikat
Kemijska formula	${\ce {K(Mg,Fe2+)(Fe3+,Al)[Si4O10](OH)2}}$
Identifikacija
Boja	Svijetlo zeleni do plavo-zeleni mineral
Kristalni habitus	Romboedarski do tabelarni; zrnat do masivni i kao inkrustacija
Kristalni sustav	Monoklinski kristalni sustav
Kalavost	potpuna po {001}
Lom	Mrvljiv
Mohsova tvrdoća	2
Sjaj	Mat
Indeks loma	nα = 1,606 - 1,625 nβ = 1,630 - 1,662 nγ = 1,579 - 1,661
Optička svojstva	Biaksijalna negativna
Dvolom	δ = 0,027
Ogreb	Bijeli
Specifična težina	3,00 - 3,05
Prozirnost	Proziran u tankim komadima

Pigment zelena zemlja.

Seladonit (prema franc. céladon) je zeleni mineral, filosilikat iz skupine hidrotinjaca, po kemijskom sastavu sličan glaukonitu. Nalazi se u žilama i šupljinama vulkanskih stijena. Ponekad se još koristi za proizvodnju zelenoga pigmenta.

Hidrotinjci

Podrobniji članak o temi: Hidrotinjci

Hidrotinjci je skupni naziv za vrlo sitne čestice (reda veličine glinenih čestica) koje su bitne sastavnice šejlova (glinenih škriljevca) i slične tinjcima (liskunima). Riječ je o filosilikatima koji se od tinjaca razlikuju manjom zamjenom silicija s aluminijem u tetraedrima. Moguće su interstratifikacije s montmorilonitom, kao i neuređenost u slaganju strukturnih slojeva. Među varijetetima se obično izdvajaju:

• ilit, K_1–1,5Al₄(Si_7–6,5Al_1–1,5O₂₀)(OH)₄, kojim se često označava cijela skupina,
• glaukonit, koji je magnezijsko-aluminijski hidrotinjac s prijelazima do seladonita, koji je gotovo bez aluminija.

Prijelazni se oblici često označavaju kao hidromuskorit, hidrobiotit, hidroparagonit i teško ih je točno okarakterizirati. Hidrotinjci su tipični produkti trošenja (izluživanja) primarnih silikata, ali postoje naznake nastanka i iz koloidnih otopina agradacijom.

Zelena zemlja

Podrobniji članak o temi: Zelena zemlja

Zelena zemlja je pigment koji nastaje u prirodi raspadanjem augita, i ima je u velikim količinama oko talijanskog grada Verone, po kome se često naziva veronska zemlja. Svojstven je po hladnom, plavičasto zelenom tonu. Posjeduje svestranu otpornost. Kao uljana boja priprema se s većom količinom veziva, sporije suši, slabe je pokrivne moći a osušeni premaz je mek i elastičan. Koristi se u svim slikarskim tehnikama. Radi intenziviranja obojenosti, zelenoj zemlji se dodaju kromov oksid ili kromov hidroksid.

Zelena zemlja, poznata i kao terra verde ili veronska zelena, je anorganski pigment dobiven iz minerala seladonita i glaukonita. Njegova kemijska formula je K[(Al, Fe^III), (Fe^II, Mg](AlSi₃,Si₄)0₁₀(OH)₂.

Zelena zemlja koju su prvi koristili stari Rimljani otkrivena je na zidnim slikama Pompeja i Dura-Europosa. Renesansni slikar i pisac Cennino Cennini tvrdio je da se "drevni nikada nisu pozlatili, osim ovim zelenim" koja se koristila kao podloga. U srednjem vijeku, jedna od njegovih najpoznatijih primjena bila je premazivanje boje tonova tijela.

Visokokvalitetna ležišta mogu se naći u Engleskoj, Francuskoj, Cipru, Njemačkoj i u Monte Baldu kod Verone u Italiji. Boja se kreće od neutralne žute zelene do svijetlo zelenkaste do tamno mat maslinasto zelene.