Tatra T4

; Tatra T4
	DatotekaTatra T4YU u Zagrebu
Opće informacije
Proizvođač	ČKD
Proizvodnja	1967. – 1987.
Rashod	1990.-sada
Proizvedeni primjerci	2635
Tehnički podatci
Duljina	14000 mm
Širina	2200 mm
Visina	3063 mm
Masa	17300 kg
Visina poda	890 mm
Najveća brzina	65 km/h
Broj odjeljaka	1
Broj vrata	3
Pogon	4×40 kW
Električna oprema	TR 37 (diodna)
Širina kolosijeka	1000/1009/1067/1435/1450/1458 mm
Kapacitet putnika
Sjedeća mjesta	20/26 (verzija D)
Stajaća mjesta	77/88 (verzija D)

Logotip Zajedničkog poslužitelja

Zajednički poslužitelj ima još gradiva o temi Tatra T4

Tatra T4 je naziv za tip tramvaja kojeg je proizvodila češka (odnosno tadašnja čehoslovačka) tvrtka ČKD Tatra. Radi se o inačici modela Tatra T3.

Konstrukcija

Tatra T4 je posljednji tip tramvaja koji je proizveden u tvornici ČKD, a koji se temelji na američkoj koncepciji PCC. Tramvaj je sličan tipu Tatra T3, no razlika je u širini vozila (2200 mm naspram 2500 mm u T3). Tramvaji T4D (za NDR) i T4YU (za bivšu Jugoslaviju) su prilagođeni za prikolice, ali su i izmijenjena postolja i električna oprema.

Prototip

1967. godine je proizvedeno dva prototipa (oba bez garažnih brojeva). Za prvi tramvaj (verzija T4D) je proizvedena prikolica B4D. Na kraju godine je kompozicija poslana u Dresden, gdje je tramvaj dobio broj 2000.^[1] 1971. godine je tramvaj uređen za vozačku školu, te je dobio broj 724 001-2. 1971. godine je tramvaj dobio broj 201 201-4. 1994. godine je tramvaj predan u muzej, a 2000. godina je tramvaj dobio svoj prvi broj, g.b. 2000.

Drugi prototip (verzija T4YU) je bio isprobavan u Beogradu (g.b. 111), no nakon dvije godine je vraćen u Prag. U Pragu je tramvaj dobio garažni broj 5500 te je modificiran za razgledavanje grada, kakav je i danas. Tramvaj ima raspored sjedala 2+2 (zadnja polovica sjedala je povišena) i nema zadnja vrata.

Prodaja tramvaja

Od 1967. do 1987. je prodano 2635 tramvaja.

Država	Grad	Tip	Godine prodaje	Prodano tramvaja	Garažni brojevi po prodaji	Izmjene	Izvori
Estonija	Tallinn	T4SU	1973. – 1979.	60	250-359		^[1]
Hrvatska	Zagreb	T4YU	1976. – 1983.	95	401-494	^{[nap. 1]}
Latvija	Liepāja	T4SU	1976. – 1979.	15	201-215
Njemačka	Dresden	T4D	1967. – 1984.	572	^{[nap. 2]}
	Halle	T4D	1968. – 1986.	323	901-1223
	Leipzig	T4D	1968. – 1986.	597	1601-2197
	Magdeburg	T4D	1968. – 1986.	274	1001-1274
Rumunjska	Arad	T4R	1974. – 1981.	100	80-179
	Brǎila	T4R	1978.	10	19-28	Tramvaji za Galați
	Bukurešt	T4R	1973. – 1975.	131	3301-3431
	Galați	T4R	1978.	10	61-70
	Iaşi	T4R	1978. – 1981.	70	201-270
Rusija	Kalinjingrad	T4SU	1971. – 1979.	223	101-323
Srbija	Beograd	T4YU	1967. – 1972.	22	1-20, 111, 112
Ukrajina	Lavov	T4SU	1972. – 1979.	73	801-873
	Vinnicja	T4SU	1971. – 1979.	42	106-147
	Žitomir	T4SU	1977. – 1979.	18	^{[nap. 3]}

Galerija

Prototip T4YU u Pragu
Tatra T4SU u Tallinnu
Prototip T4D i modernizirani T4D u Dresdenu.
Tatra T4YU u starom bojanju, Zagreb

Napomene

↑ Nakon što je originalni tramvaj na broju 405 izgorio, tramvaj s brojem 495 je dobio broj 405.
↑ Tramvaji u Dresdenu su imali sljedeće brojeve: 1855-1908, 1910–2000, 222 101–222 138, 222 161–222 178, 222 201–222 250, 222 301–222 352 (brojevi 222 319 i 222 237 su ponovljeni dva puta), 222 361–222 364, 222 471–222 484, 222 501–222 559, 222 601–222 648, 222 701–222 720, 222 801–222 844 i 222 861–222 870.
↑ Ponekad nema izvora za garažne brojeve, pa nisu napisani brojevi za taj grad.

Izvori

↑ ^a ^b Zaumseil, Jörg. Tatra-Straßenbahnen vom Typ T4/B4 (njemački). str. strassenbahn-online.de. Pristupljeno 21. rujna 2016.

[2] Nakon što je originalni tramvaj na broju 405 izgorio, tramvaj s brojem 495 je dobio broj 405.

[3] Tramvaji u Dresdenu su imali sljedeće brojeve: 1855-1908, 1910–2000, 222 101–222 138, 222 161–222 178, 222 201–222 250, 222 301–222 352 (brojevi 222 319 i 222 237 su ponovljeni dva puta), 222 361–222 364, 222 471–222 484, 222 501–222 559, 222 601–222 648, 222 701–222 720, 222 801–222 844 i 222 861–222 870.

[4] Ponekad nema izvora za garažne brojeve, pa nisu napisani brojevi za taj grad.

[ZJT4-1] Zaumseil, Jörg. Tatra-Straßenbahnen vom Typ T4/B4 (njemački). str. strassenbahn-online.de. Pristupljeno 21. rujna 2016.

[1]

[nap. 1]

[nap. 2]

[nap. 3]